دوست داشتم بی حوصله باشی و من برایت حرف بزنم و حرف بزنم

و تو حتی با وجود نداشتن حوصله ، حوصله نکنی بگویی حرف نزنم

و فقط در چشمانم خیره باشی.

دوست داشتم در فراموشی محضت مرا به یاد داشته باشی

در کور سوی یادآوری روزها و اتفاقات زندگی ات ، مرا بشناسی

مبادا که فراموشم کنی ، مبادا که وقتی دیدمت با نگاهی سرد مرا بنگری

مبادا که نبینمت ، مبادا که نباشی